Vijftien vrouwen van de groep Lev hebben bij mij een workshop gevolgd. Het was heerlijk ontspannen en zonder prestatiedrang. We hebben gesproken over waarom dans in de kerk een mooie toevoeging is en hoe kunst een prachtige rol kan spelen in kerken en in diensten. Ik had gekozen voor het nummer Starlight van Amanda Cook. Binnen een uur hadden we een frase van 16×8 af. De vrouwen konden lekker bewegen. We bleven lachen als iemand per ongeluk de verkeerde kant op ging. Het gaat om een stukje uiten en misschien zelf aanbidden. Zonder dat we ons bekeken voelen of onder druk staan. De reacties na de workshop waren positief. Tijdens zo’n les gebeurd er een hoop. Dit was een berichtje wat ik kreeg:
∧ Wat kwam dit bij me binnen zeg! Dit had ik van te voren niet kunnen bedenken. Het heeft iets te maken met emotie binnen laten komen door dans. Me uitstrekken en volledig op God vertrouwen. Hem eer en dank geven om wie Hij is en wie ik van Hem mag zijn. Het ontroerde me. Wanneer gaan we weer dansen?
Ik hou onwijs van mijn beroep. Vooral dit soort workshops zijn erg leuk! En de berichten daarna bijzonder!